Tetralogia Fallota (ToF)

Przyczyny tetralogii Fallota nie są do końca poznane. Uważa się, że ta wrodzona wada serca może być spowodowana czynnikami genetycznymi lub środowiskowymi, które wpływają na rozwój serca w okresie płodowym.

Najbardziej charakterystycznym objawem tetralogii Fallota jest sinica, czyli niebieskawe zabarwienie skóry, błon śluzowych i paznokci, spowodowane niedotlenieniem krwi. Sinica może nasilać się podczas wysiłku, takiego jak karmienie, płacz lub aktywność fizyczna. Inne objawy ToF to:

• duszność

• łatwe męczenie się

• opóźnienie rozwoju fizycznego

• napady sinicze (tzw. „czary”) – nagłe nasilenie sinicy, duszności i niepokoju, czasem prowadzące do utraty świadomości i drgawek

• „pałeczkowate” palce – zgrubienie końcówek palców rąk i stóp

Rozpoznanie tetralogii Fallota opiera się na badaniu fizykalnym, w którym lekarz osłuchuje serce dziecka. Charakterystyczne szmery serca mogą sugerować obecność wady. Potwierdzenie diagnozy wymaga wykonania dodatkowych badań, takich jak:

• Echokardiografia (echo serca): To badanie ultrasonograficzne pozwala na dokładną ocenę budowy i pracy serca oraz przepływu krwi przez naczynia.

• RTG klatki piersiowej: Może wykazać powiększenie serca i zmiany w płucach.

• EKG: Badanie elektrokardiograficzne ocenia pracę serca i może wykryć nieprawidłowości rytmu.

Leczenie tetralogii Fallota zazwyczaj wymaga operacji kardiochirurgicznej. W zależności od stanu dziecka i nasilenia wady, stosuje się różne rodzaje operacji:

• Korekcja całkowita: To operacja, która ma na celu naprawienie wszystkich czterech wad serca. Polega na zamknięciu ubytku przegrody międzykomorowej, poszerzeniu ujścia tętnicy płucnej i „przeniesieniu” aorty do lewej komory.

• Operacje paliatywne: W niektórych przypadkach, gdy korekcja całkowita nie jest możliwa, stosuje się operacje paliatywne, które mają na celu poprawę przepływu krwi do płuc i zmniejszenie sinicy.

Rokowanie w przypadku tetralogii Fallota zależy od wielu czynników, takich jak ogólny stan dziecka, nasilenie wady i czas, jaki upłynął od rozpoznania do rozpoczęcia leczenia. Wczesne rozpoznanie i leczenie dają jednak szansę na przeżycie i w miarę normalne funkcjonowanie w przyszłości.