Jak objawiają się różnice neurotypowe?
Formą neuroróżnorodności, o której mówi się najczęściej, jest ASD, czyli spektrum autyzmu.
Osoby w spektrum autyzmu cechują trudności w komunikacji społecznej oraz nietypowe reakcje na bodźce sensoryczne. Często jednak wyróżniają się umiejętnością analitycznego myślenia i skupienia na szczegółach, co sprawdza się w wielu zawodach.
Inną formą neuroróżnorodności jest ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Osoby z ADHD bywają postrzegane jako rozproszone, ale jednocześnie wyróżniają się kreatywnością, szybkim myśleniem i innowacyjnością, co czyni je świetnymi
w dynamicznych środowiskach pracy.
Dysleksja to kolejny przykład neuroróżnorodności. Objawia się trudnościami w czytaniu
i pisaniu, które nie mają związku z ilorazem inteligencji. Osoby z dysleksją często myślą wizualnie i przestrzennie, co sprawia, że odnajdują się w branżach projektowych, architekturze czy sztuce.
Rzadziej występującą formą neuroróżnorodności jest zespół Tourette’a. Osoby te doświadczają tików ruchowych i głosowych, które bywają źle rozumiane. Mimo tych trudności często mają wyjątkowe umiejętności, np. unikalne poczucie humoru czy zdolność do wykonywania precyzyjnych zadań manualnych.